Koncert ruskog pijaniste Alekseja Ljubimova, sinoć u Dvorcu kralja Nikole bio je još jedna potvrda da je ove godine Barski ljetopis omogućio svojoj muzičkoj publici da uživa u vrhunskim sadržajima i nastupima gostiju svjetskog renomea. Ljubimov upravo važi za jednog takvog. Njegov bogati repertoar u kombinaciji sa posvećenošću, muzičkim principima i beskompromisnošću kojom bira kompozicije za interpretiranje, učinili su ga nesvakidašnjom pojavom na svjetskoj muzičkoj sceni.
Za barsku publiku sinoć je izveo kompozicije Mocarta, Šopena i Debisija, koje je, kako je i sam kazao, birao s pažnjom i mišlju o publici pred kojom nastupa.
„Veoma sam zadovoljan što sam ovdje, a prvi put da sam u Crnoj Gori i na ovom Festivalu. Organizatori, tj. Vladimir Domazetović je bio taj koji je sugerisao da pripremim repertoar koji je publici ovdje poznatiji. Ja sam manje-više specijalizirao sviranje bečkih klasika i moderne muzike, muzike 20. vijeka, ali sam smatrao da bi bilo lijepo da večeras slušamo baš ova tri kompozitora“, kazao je Ljubimov.
Profesionalna biografija ovog virtuoza za crno-bijelim dirkama interesantna je i „intenzivna“. Recimo, premijerno je u Rusiji izveo mnoga djela XX vijeka, što ga je dovelo u sukob sa tadašnjom sovjetskom vlašću, koja ga je kritikovala zbog njegove „privrženosti ka muzici Zapada“. Tada je dobio i zabranu izlaska uz Sovjetskog saveza na nekoliko godina. Što bi za mnoge bilo ograničenje, za njega je bio svojevrstan podstrek, pa se Ljubimov u tom periodu 
skoncentrisao na rad na originalnim instrumentima iz XVI i XVII vijeka, zatim osnovao Moskovski barokni kvartet i Moskovsku kamernu akademiju, kao i avangardni muzički festival Alternativa. Da umjetnost ipak uvijek nađe svoj put potvrdila je činjenica da, nakon što se tokom osamdesetih godina smirila politička situacija, Ljubimov biva svrstan u red najboljih internacionalnih pijanista. To je, pokazalo se, bio tek početak njegovih uspjeha. Sa novinarima je razgovarao upravo tokovima svoje karijere, trenucima koji su bili presudni na putu njegovog profesionalnog uzdizanja i uzorima koje je imao.
„Cijelog svog života trudio sam se da ostanem van kruga klasičnih pijanista. I uspio sam, jer su mi bliži instrumenti starine, kao što je čembalo kojim sam zamijenio klavir. Izvodio sam brojna djela avangardnih kompozitora. Teško mi je da sudim o sebi, ali mislim da su mome uspjehu doprinijeli i moji uzori, ljudi koji su svirali djela koja volim. Na primjer, Marija Judina, velika pijanistkinja iz generacije Sofronjickog. Ona je svirala i klasičnu i savremenu muziku. Njen impresivan stil i „duboke“ izvedbe imale su uticaj na mene. I kasnije, bilo je toliko uticaja i to ne samo 
iz svijeta klavira, bila je to recimo i srednjovjekovna muzika, muzika cijelog svijeta. Klavir je zapravo samo medij za stvaranje jednog djelića muzike koju volim“, kazao je Ljubimov.
Nakon sinoćnjeg predstavljanja ovog pijaniste u Baru, čuli su se brojni, usaglašeni komentari publike koja je bila pod utiskom emocija koje je Ljubimov svojim nastupom izazvao u njima. Kako su kazali – u kvalitetnoj muzici je lako uživati, ali tek zahvaljujući ovakvim koncertima može se osjetiti šta znači slušati čovjeka koji važi za jednog od najboljih pijanista na svijetu. Koncert Ljubimova i prije njega nastup Vladimira Viardoa potvrda su da Crna Gora može biti jedna od prepoznatljivih destinacija na karti važnih muzičkih dešavanja.