Izložba slika Ibrahima Kurpejovića biće otvorena u četvrtak, 12. aprila u Dvorcu kralja Nikole, u okviru likovnog programa zimske scene Ljetopisa. Izložbu će, u 19h, otvoriti dr Anastazija Miranović, selektorka programa i istoričarka umjetnosti.
Ibrahim Kurpejović je rođen 1960. godine u Sređanima, kod Rožaja. Akademiju likovnih umjetnosti završio je u Sarajevu, 1985. godine, a master studije na Internacionalnom univerzitetu u Novom Pazaru, na kojem je sada doktorand. Član je Udruženja likovnih umjetnika Crne Gore od 1987. godine, a Sandžačkog udruženja likovnih umjetnika od 2003. godine. Jedan je od inicijatora organizovanja Likovnog kluba „Kula“ u Rožajama 1989. godine, čiji je i predsjednik. Takođe je i inicijator Septembarskog likovnog salona, koji je do sada organizovan 15 puta.
Do sada je imao 17 samostalnih izložbi i preko 100 kolektivnih u zemlji i inostranstvu. Učesnik je više međunarodnih slikarskih kolonija. Dobitnik je nekoliko nagrada za slikarstvo, među kojima su: prva nagrada na konkursu „Stvaralaštvo mladih na temu NOB-a i Socijalističke revolucije“, 1985. godine u Sarajevu; druga nagrada za idejno rješenje amblema i grba Rožaja; Otkupna nagrada grada Bettona (Francuska, 2002); prva nagrada „Pivo Karamatijević“ za slikarstvo u 2004. godini, Međurepubličke zajednice za kulturno-prosvjetnu djelatnost iz Pljevalja.
Riječ kritike
„Predio – pejzaž Kurpejovića preobražen u ritam boja znakova i simbola, nastao je iz borbe pravilnih i nepravilnih bojenih površina, intelektualnog i spontanog slikarevog likovnog postupka iz sukoba slikarevog sjećanja svijeta stvarnosti u vremenu i prostoru. Tako je slikar postigao ravnotežu u novoj seriji predjela – ulja na platnu i potvrdio vlastiti identitet između stvarnog – realnog i nestvarnog – apstraktnog svijeta slike.“
Draginja Kujović, istoričarka umjetnosti 
„Bez sumnje, Ibrahim Kurpejović jedan je iz plejade umjetnika koji su Rožaje i ovdašnju likovnu scenu učinili prepoznatljivom u čitavom regionu. Stvaralačkim angažmanom koji traje više od tri decenije uspio je da izgradi samosvojnost i osoben likovni rukopis koji ga čine prepoznatljivim. Autentičnost likovnog izraza, prije svega, ogleda se u intelektualnosti, misaonosti i bogatoj asocijativnosti njegovih slika. Visok umjetničko-estetski nivo, suvereno vladanje tehnikama likovnog izraza, znalačka upotreba boja i rafiniran osjećaj za nijanse, te suptilnost orijentisanja u slikarskom prostoru tokom postavljanja kompozicije, kao i likovno tematizovanje aktuelnih pitanja kroz intelektualni diskurs, odlike su njegovog stvaralaštva koje ga kod stručne javnosti i upućene likovne publike pozicioniraju u sami vrh.“
Salko Luboder, publicista