- This event has passed.
Beogradsko dramsko pozorište: „Moj deda je aut“, režija Đurđa Tešić
28. jun 2018. od 21:30
5€Beogradsko dramsko pozorište
„Moj deda je aut“
Pisac: Dušan Janković
Režija i izbor muzike: Đurđa Tešić
Scenograf i kostimograf: Zorana Petrov
Kompozitor: Vladimir Pejković
Asistent kostimografa: Sanja Mimić
Inspicijent: Dejan Popović
Fotografije: Marija Ivanišević
Uloge: Boris Komnenić, Slobodan Boda Ninković/Milan Čučilović, Ljubinka Klarić, Milorad Damjanović, Suzana Lukić, Srđan Dedić
O PREDSTAVI
Autor mlađe generacije Dušan Janković, kroz, na prvi pogled, jednostavnu i tipičnu savremenu, porodičnu priču, dotiče tabu temu: otvoreno priznavanje homoseksualnog opredjeljenja, zapravo prihvatanje sopstvene seksualnosti. Današnja sprska porodica (i ne samo srpska) teško prihvata i razumije sklonost ka istom polu, pogotovo kada takvo priznanje stigne od najstarijeg člana. Nakon smrti žene sa kojom je u braku proveo gotovo čitav život, deda Marko želi da posljednje dane posveti godinama skrivenoj, ali jedinoj iskrenoj ljubavi – Danilu.
RIJEČ PISCA
Komad „Moj deda je aut“ dekonstruiše porodične odnose i ispituje granice isključivosti i razumijevanja. Junaci ove drame otkrivaju koliko su zapravo spremni da se mijenjaju, upoznaju i prihvate različitost kada je ona dio njihove porodice. Ova, na prvi pogled jednostavna i tipična priča, otvara temu priznavanja, godinama skrivane seksualne orijentacije kod pripadnika treće generacije. Razmatra sposobnost, odnosno nesposobnost članova porodice da se na prihvatljiv način suoče sa tim, izlazeći pritom iz sopstvene zone komfora i malograđanskih uzusa kojima su ograničeni.
Dušan Janković
O PISCU
Dušan Janković je rođen 1987. godine u Kopru, Sloveniji. Završio je osnovne akademske studije komunikologije u Beogradu. Bavi se marketingom, piše kratke priče i dramske tekstove, od kojih je „Moj deda je aut“ njegov prvi komad, a treći koji se izvodi.
RIJEČ REDITELJKE
Svako u sebi ima daimona, onaj dio bića koji ga podsjeća i nagoni da bude svoj, da se odazove pozivu duše i odupre stegama nasljeđa, društva i okoline. Taj proces nikada nije lagan i nekada i dugo traje. Ipak, kada trenutak odazivanja pozivu dođe, kome treba da zahvalimo? Vjerovatno onome ko je stvorio vrijeme da nam se ne bi sve događalo odjednom.
Đurđa Tešić