Teatar Madlenianum iz Beograda biće gost Večernje scene Barskog ljetopisa u četvrtak, 03. avgusta, kada će na pozornici u Starom Baru biti igrana njihova predstava „Lolita“ u režiji Jovane Tomić. Predstava počinje u 21:30h, a karte za nju, kao i za sve ostale predstave Ljetopisa su u prodaji na biletarnicama u Starom Baru i Domu kulture u terminima od 10h-12h i 17h-21h. Cijena karata iznosi 5 eura.
Teatar Madlenianum, Beograd
Režija: Jovana Tomić
Dramatizacija: Dimitrije Kokanov
Kostimografija: Darinka Mihajlović
Koreografija: Maja Kalafatić
Kompozitor: Marko Flego
Dizajner svetla: Srđan Jovanović
Lektor: Olga Marinković
Igraju: Bojan Žirović, Ana Mandić, Peđa Marjanović i Irma Milović
O predstavi
“Roman Polanski, francusko-poljski reditelj, scenarista, producent i glumac, izjavio je, u jeku optužbi za odnos sa maloletnicom, da je shvatio dimenzije neprilike u kojoj se našao onog trenutka kada je uočio koliko mu svi, potajno, zavide. S tim u vezi, Lolita, kao jedan od najkontroverznijih romana 20.veka, važan je baš u ovom trenutku kada se često svuda oko nas čuju reči kao što su „prave vrednosti”, „moralna načela”, a sve u cilju „svetlije budućnosti za buduće naraštaje”.
Licemerje i konzervativizam sredine uslovljavaju odnos dvanestogodišnjakinje Dolores Hejz i Hamberta Hamberta, gde Nabokov, kroz ispovest glavnog junaka, zapravo priča priču o strasti i neuzvraćenoj ljubavi. Rad na predstavi Lolita svakako je veliki izazov i veliki rizik, ali zahvaljujući, pre svega, sjajnoj glumačkoj podeli, uspeli smo da izbegnemo klišee pop kulture gde je roman često podvođen pod laku pornografiju, a Lolita predstavljena kao promiskuitetno dete; umesto toga, ovom predstavom želeli smo da postavimo pitanje da li je danas termin – nedolično – postao zapravo sinonim za – neuobičajeno – u kontekstu osude sredine naspram pojedinca i njegovih akcija.”
Jovana Tomić, rediteljka
Riječ dramaturga
“Postoje tri osnovna polja o kojima smo vodili računa kada smo čitali Nabokovljev roman, a to su problem 
konstantnog kretanja, problem dodira, odnosno telesnosti, i ispovesni karakter romana. U dramatizaciji i adaptaciji teksta, pa kasnije i u inscenaciji, bavili smo se upravo razumevanjem i savladavanjem ova tri polja koja smo prepoznali kao dominantne i scenski najpotentnije aspekte romana. Lolita jeste priča o seksualnosti, o prelaženju granice, o ljubavi, o telesnoj malaksalosti i krutosti, o kulturnim stegama koje krote telo. Na tom tragu, ideja je bila da se telo bar na trenutak u scenskom uprizorenju oslobodi jezičke stege. U predstavi se insistira na pokretu glumaca i njihovoj telesnosti koja je natkrivena bremenitim i dobro poznatim tekstom. Tekst je adaptiran tako da se istakne ispovedni ton vizure glavnog junaka, a potom dinamika konstantnog kretanja, transportovanja, putovanja kojim se simbolično i bukvalno prelaze granice.”
Dimitrije Kokanov, dramaturg
Riječ koreografa
“Rad sa pokretom i tekstom jedan je od intrigantnijih i težih načina koncepta rada. U predstavi Lolita fizički aspekt je vrlo zastupljen, mada bi se više od fizičkog moglo reći koreografski, u smislu ključa samih likova i strukture predstave. Pokret je većim delom podrška tekstu, u smislu nekog ocrtavanja, sećanja, slike, a ponegde je apstraktno plasiran ili se bar tako sprovodi kroz proces repeticije ili u odnosu na tekst. Sama dinamika, takođe, se sprovodi do neke mere u odnosu na pokretljivost ili statičnost izvođača koji su konstantno prezentni. Intima se danas vrlo teško stavlja u neki opšti okvir, pa se ta problematika, kao i problematika samog dodira u ideološkom smislu, u fizičkoj strukturi rešava baš uspostavljanjem odsutnosti dodira, jer se tako blizina i intimnost još više naglašavaju.”
Maja Kalafatić, koreografkinja
Riječ kritike
“Rediteljka Jovana Tomić napravila je malo ČUDO od predstave na nekoliko kvadratnih metara i sa četvoro glumaca. Pored Žirovića i Ane Mandić, igraju po nekoliko likova – Irma Milović – izvrsno i sasvim jasno, razgolićeno do kraja u brutalnosti srednje klase, kao i Pedja Marjanović, koji i isledjuje i dokazuje krivicu pisca Hamberta, ali i sam učestvuje u radnji raznovrsniog zavodjenja i iskorišćavanja maloletnice. Kao što sam rekao – sve se dešava na malom, podijumu tik pred gledalištem i to u furioznom tempu i izvrsno koreografisanim mizanscenskim kaskadama duhovitosti i maštovitosti – briljantna saradnja na kreaciji pokreta, Maja Kalafatović.”
Goran Cvetković, Radio Beograd 2