Pozorišni program ovogodišnjeg izdanja „Barskog ljetopisa“ nastavlja se u utorak, 15. septembra kada će na sceni u Starom Baru, od 21h, biti odigrana duodrama „Persona“ Ingmara Bergmana, u režiji Stevana Bodrože, za koju je po kultnom švedskom filmu, adaptaciju uradila Dragana Tripković.
Karte za predstavu, čija cijena iznosi 5 eura, su u prodaji i mogu se rezervisati putem broja telefona 068/278-760.
ATAK, Centar za kulturu „Vojislav Bulatović – Strunjo“ Bijelo Polje, KIC „Budo Tomović“ Podgorica i Grupa za istraživanje i razvoj kulturne politike
Po filmu „Persona“ Ingmara Bergmana
Adaptacija: Dragana Tripković
„PERSONA“
Režija: Stevan Bodroža
Producent: Slobodan Radović
Video: Saša Radović
Glumci u videu: Dubravka Drakić i Đorđije Tatić
Glas: Milica Šćepanović
Igraju: Nada Vukčević i Vanja Jovićević
Predstava „Persona“, Ingmara Bergmana, u režiji Stevana Bodrože, za koju je po kultnom švedskom filmu, adaptaciju uradila Dragana Tripković, premijerno je izvedena 14. maja 2019. u Bijelom Polju. U predstavi uloge tumače Nada Vukčević i Vanja Jovićević. „Persona“ je rađena u produkciji Alternativne teatarske aktivne kompanije (ATAK), Centra za kulturu „Vojislav Bulatović – Strunjo“ iz Bijelog Polja, KIC-a „Budo Tomović“ iz Podgorice i Grupe za istraživanje i razvoj kulturne politike.
Scenograf na predstavi je Ilija Vujošević, glumci u videu su Dubravka Drakić i Đorđije Tatić, vizuelni identitet potpisuje Srđa Dragović, video Saša Radović, glas Milica Šćepanović, majstor tona je Osman Zaimović, majstor svjetla Danilo Malović, tehnički koordinator Mićo Kovačević i organizator Milivoje Lakić.
Predstava „Persona“ je dio projekta „Śeverne scene – razvoj publike i podsticanje pozorišne produkcije u Centrima za kulturu na sjeveru Crne Gore“, putem konkursa Ministarstva kulture, u svrhu afirmacije kulturne nezavisne scene, za NVO u Crnoj Gori.
Riječ reditelja:
„Bergmanova Persona je lirska vivisekcija čovjekove nemoći da nešto osjeti… bilo sreću… bilo tugu… bilo povezanost s drugim bićem. Centralna misterija, voljno ćutanje glavnog lika, Elizabet Fogler, ostaje samo po sebi nedokučena tajna… magično, zastrašujuće, nesaznatljivo kao uglačana lica kamenih idola. Drama počinje tamo gdje istražujemo šta ta tišina, ta odlučnost da se ne komunicira, budi u nama „običnim ljudima“, u jednoj sestri Almi koja je naivno pogledala u okamenjene dubine idolovih očiju. Užas praznine i tuge koji nam se vraća iz vanvremenskog ogledala besmisla, iz odluke da se u životu više ne učestvuje, poražavajući je, lomi… kao što slomljena biva i sestra Alma… zdrobljena pod žrvnjem pitanja da li je ikada išta što je osjećala ili doživjela imalo smisla. Budi li se u njoj neka prkosna, životinjska volja za opstankom? I to ostaje otvoreno ali i prisutno, kao nesigurna, treperava nada. Na ovako kompleksne motive u teatru se može odgovoriti samo scenskom poemom, samo lirsko-dramskom zagonetkom. Srećan sam što je ATAK jedno od rijetkih utočišta gdje su takav skok u nepoznato, ali i takva bol postavljanja najtežih pitanja, mogući.“
Stevan Bodroža
O reditelju:
Stevan Bodroža rođen je 1978. godine u Beogradu. Završio je Pozorišnu režiju na Fakultetu dramskih umetnosti u svom rodnom gradu. Više od petnaest godina profesionalno je aktivan na pozorišnim scenama u Srbiji, Crnoj Gori, Bosni i Hercegovini i Austriji. Radio je u Beogradskom dramskom pozorištu, Bitef teatru, Narodnom pozorištu u Beogradu, Ateljeu 212, Malom pozorištu “Duško Radović”, Drami i operi “Madlenianum”, Crnogorskom narodnom pozorištu, Mostarskom teatru mladih, Bosanskom narodnom pozorištu u Zenici, Teatru Nestroyhof- Hamakom i Hundsturm teatru u Beču kao i u niz drugih pozorišta. Devet godina predavao je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Režirao je tekstove značajnih klasičnih kao i savremenih pisaca.
Neke od drama koje je postavio na scenu su: “Medeja, materijal” Hajnera Milera, “Prometej u okovima” Eshila, “Ifigenijina smrt u Aulidi” Euripida, “Učene žene” Molijera, “Gospa od mora” Ibzena, minijature Samjuela Beketa….Od savremenih tekstova režirao je dramu “Gospodin” Filipa Lolea, “Lice od plamena” Mariusa fon Majenburga, “Mali Geza” Janoša Haja, “U samoći pamučnih polja” Bernar Mari Koltesa, “Lasice” Bojane Mijović, “o.REST IN PEACE” Jetona Neziraja, “Mlijeko u prahu” Dragane Tripković, “Pupoljci” Sanje Domazet (po motivima poezije Vaska Pope), “Smećarnik” Koste Peševskog, “Telo” Branislave Ilić, “Los Yugoslavos” Huana Majorge, “Naši preci jedite sa nama” Gorana Milenkovića i mnoge druge.
Sa svojim predstava učestovao je na mnogobrojnim festivalima i dvostruki je dobitnik nagrade za najbolju režiju na Festivalu Joakim Vujić a jedanput na Festivalu savremene bosansko-hercegovčke drame. Nagradu za najbolju režiju dobio je i na Festivalu praizvedbi u Aleksincu. U poslednjih nekoliko sezona ostvaruje zapaženu saradnju sa Ustanovom kulture “Vuk Stefanović Karadžić kao i sa Puls teatrom. U Beogradu je svojevremeno učestovao u osnivanju Parobrod teatra.